Kuala Lumpur

Poeh, m'n stage zit er dan eindelijk op. Ik verheug me enorm op de reis die me te wachten staat! Klein probleempje alleen nog, ik mag niet blijven met een werkvisum als toerist. Een nieuw visum aanvragen, zou je dan denken toch? Helaas kennen ze de westerse efficiëntie nog niet in Thailand, dus dat pakken ze net ff wat anders aan. Ik kan namelijk pas een toeristenvisum krijgen als ik Thailand uit ben geweest en dus als toerist terugkom. Hoe lang ik weg ben, maakt niet uit. Ik heb 2 dagen voordat Pleun komt. 

Na een aantal opties bekeken te hebben, besluit ik dat Kuala Lumpur de dichtsbijzijnde en leukste optie is. De tickets zijn goedkoop en ik vind ook al snel een goedkoop hotelletje. Geen airco en een eenpersoonsbed, maar luxe is ook niet nodig bij dit korte tripje. Na de avond stappen met Aida ter ere van mijn laatste dag, gaat het geluid van mijn wekker toch wel erg vroeg. Op naar het vliegveld! Gelukkig is het maar 1.5 uur vliegen en er is zelfs een uur tijdsverschil, dus ik kom 30 minuten na vertrektijd aan. Ik heb nog de hele dag. De hele taxirit naar het hotel kijk in mijn ogen uit. Wat ziet het er vrolijk uit! Dit is heel anders dan het beeld wat ik had. Veel gebouwen waren in vrolijke kleuren geverfd en overal hingen leuke lampjes en andere versiersels.

Kuala Lumpur is een wereldstad en ik heb 1 dag om zoveel mogelijk te zien. Ik had me van tevoren ingelezen op Google en besluit te kijken hoe veel ik kan zien. Ik begin bij de Petronas Towers, ook wel Twin Towers genoemd. Normaal ben ik niet van de wolkenkrabbers, maar zo'n bezienswaardigheid wil je toch niet laten liggen. Ik neem de Grab (een soort Uber van zuid-oost Azië) en ben er binnen een half uur voor nog geen euro. Wauw, die torens maken toch wel indruk. Ik had niet verwacht dat ze zo groot zouden zijn. Een lieve jongen biedt aan een foto van me te maken. Daarna ga ik naar binnen, daar is een winkeltje en een business center. Niks speciaals. Je kunt ook omhoog, maar daar had ik van tevoren een ticket voor moeten boeken en die had ik niet. 

Daarna ga ik door naar China Town, wat vlakbij is. Dat is een hele drukke straat met vooral veel souvenirtjes. Heel veel kraampjes bieden hetzelfde aan, maar toch is het leuk om er rond te lopen. Ik loop een paar keer heen en weer en koop wat cadeautjes voor mezelf en anderen. Daarna ga ik even terug naar het hotel om te douchen. Het is hier minstens net zo heet als in Thailand, als het niet warmer is.

Ik besluit ook nog naar de Chinese tempel te gaan, die schijnt heel mooi te zijn. Dat was hij ook zeker, wit met veel rode accenten. Je kunt er helemaal inlopen en uitgebreid rondkijken. Ik sta enorm te genieten. Net wanneer ik denk dat ik alles gezien heb en rechtsomkeert wil maken, valt mijn blik op een soort poortje. Ik loop erin en kijk uit op wat in mijn ogen de mooiste tuin ooit is. Gelegen op een berg lag daar een felgroen grasveld met palmbomen. Er loopt een trap dwars doorheen en er zijn planten gesnoeid in de vorm van een hartje. Na hier even naar staan te kijken, ga ik toch maar ergens eten. Dat blijkt lastiger dan gedacht, ik kon het restaurant dat ik als tip van Anna kreeg niet vinden. Uiteindelijk ben ik in een heel gezellig kroegje in een winkelcentrum terecht gekomen, prima.

Inmiddels is het donker dus ik pak de taxi terug naar het hotel. Tevreden ga ik slapen. Of nouja, slapen. Dat heb ik die nacht niet veel gedaan. Les geleerd: in een land als Maleisië betaal je toch liever een tientje meer voor een hotel mét airco.

Morgen zie ik Pleun eindelijk weer!